L’entonnoir à insectes
Den Insektentriichter
De Riefstack ass ufälleg fir Krankheeten, Schädlingen a klimatesch Aflëss an erfuerdert dowéinst eng stänneg Opmierksamkeet. Fir sech géint Insekten ze schützen, déi dem Wäibau schueden – wéi de sougenannten Zigarewéckler – hunn d’Wënzer e raffinéiert Hëllefsmëttel agesat: den Insektentriichter, och nach Klappschuel genannt. Den Zigarewéckler befält haaptsächlech d’Blieder vun der Planz, wou en seng Eeër ofleet. Dobäi rullt en d’Blieder zesummen, esou datt se wéi kleng Zigar ausgesinn.
Fir d’Ausbreedung vun dësem Schädling ze verhënneren, gouf dëse mat Hëllef vum Insektentriichter gefaangen. Den Triichter gouf moies oder owes um Fouss vum Riefstack ugesat, duerno huet een de Stack grëndlech gerëselt. Nieft dësem Mëttel goufen och déi zesummegerullte Blieder agesammelt – eng Aarbecht, bei där dacks och d’Kanner ëm Hëllef gefrot goufen.
L’entonnoir à insectes
La vigne, fragile face aux maladies, aux parasites ou aux aléas climatiques, nécessite une vigilance constante. Pour se protéger de certains insectes nuisibles à la culture, comme les cigareurs, les vignerons utilisaient un outil ingénieux : l’entonnoir à insectes. Le cigareur s’attaque notamment aux feuilles pour y pondre ses œufs, les feuilles se roulant alors en forme de cigare.
Pour éviter la prolifération de cet insecte, et lutter contre son action, on les recueillait à l’aide de l’entonnoir en le plaçant le matin ou le soir au pied du cep que l’on secouait. On ramassait aussi les feuilles roulées, en demandant souvent aux enfants de participer à ce travail.