La broie

D’Brechel

Virun dem Opkomme vun dem Kotteng an de Konschtfaseren hunn am 19ten Joerhonnert zu Lëtzebuerg un der Musel Fluess an Hanf eng wichteg Roll an der Textilproduktioun gespillt. Nodeems des Planze gepléckt a gedréchent goufen, sinn se gebrach ginn, fir se esou spéider besser spannen ze kënnen. Fir dëst ze maachen, gouf eng Brechel benotzt, en hëlzent Gerät, dat aus zwee oder véier Klenge bestan huet, di wei e Kifer openee geschloe goufen. Dobäi war et deen ieweschten Deel dee rop a rof beweegt gouf, fir de queesch opleeënden Fluess ze briechen. No dësem ware vill weider Aarbechtsschrëtt néideg, fir aus de Planzen endgülteg Gar kënnen ze maachen.

La broie 

Avant l’apparition du coton et de la fibre synthétique, lin et chanvre occupaient une place importante dans la production de textile dans la Moselle luxembourgeoise au XIXème siècle. Une fois récoltées et séchées, les plantes devaient être cassées, ce qui permettait de mieux les filer par la suite. Pour cette opération, on utilisait la broie, un instrument en bois composé de deux ou quatre lames qui venaient s’encastrer dans d’autres lames telle une mâchoire. Pour ce faire, on abaissait la mâchoire supérieure qui venait casser le lin placé en travers. D’autres étapes de travail étaient encore nécessaires pour transformer la plante en fil.